wymowa
Aby wpelni zrozumiec czemu nasi slowianscy bracia, ktorych nikt nie uczyl o Rusie, a jedynie o Lechu i Czechu (czyzby Rus za wczesnie sie odlaczyl?), maja tak ciezko i musza czasem sie wyluzowac w gospodzie:
Alfabet:
a á b c č d ď e é ě f g h i í j k l m n ň o p q r ř s š t ť u ú ů v w x y ý z ž
1. á, é, í, ú - dlugie gloski, oznaczane akcentem - čárkou nad litera (wymawiana litera nalezy nad-naturalnie przeciagnac). Natomiast ý = ii prawie tak samo jak í (jest jeszcze jakas dodatkowa roznica miedzy tymi dlugimi i, ale ja jej nie slysze, wiec tez niewiele moge o tym napisac)
2. ě = je, mě = mnie
3. ů nieco dluzsze u, nie przypominam sobie wyrazu z ó, ale jak widac istnieje taka samogloska.
4. h - cos jak w polskim wyrazie hańba (glebokie, gardlowe), ale ch to juz inna bajka (wymawiene bez uzycia krtani, najlepiej sie usmiechnac i powiedziec: chleb)
5. č = cz, ž = ż , š = sz
6. ř = rż/sz (ř jest wymawiane absolutnie nie jak ż, ale jak cos pomiedzy sz i r-ż + wymawiane dosc szybko).
7. miekkie gloski: ď, ň, ť (tak naprawde mega miekkie)
8. w jezyku czeskim, mimo ze jest w alfabecie, prawie brak litery g (i co oczywiste troche bardziej, brak tez litery ł), 'samo h' wystepuje zwykle w slowach w ktorych w jezyku polskim jest g, a wiec mamy hada i boha.
9. tak samo jak opisalam wyzej, jest z litera w, ale zastepuje ją literka v
UWAGI:
- sprawa h/ch jest szalenie wazna (tak zreszta jak ř/ž) i absolutnie nie mozna wymawiac tych glosek tak samo (przyklady w przygotowaniu)
- jezyku czeskim akcent przypada zawsze na pierwsza sylabe, co wcale nie czyni tego jezyka latwiejszym.
- pociesza jedynie to, ze fakt dobrí = bardzo dobry (wymowa: [fak dobrii], gdzie FAK nalezy wymawiac z przekonaniem i ma brzmiec jak angielskie fuck :)
Alfabet:
a á b c č d ď e é ě f g h i í j k l m n ň o p q r ř s š t ť u ú ů v w x y ý z ž
1. á, é, í, ú - dlugie gloski, oznaczane akcentem - čárkou nad litera (wymawiana litera nalezy nad-naturalnie przeciagnac). Natomiast ý = ii prawie tak samo jak í (jest jeszcze jakas dodatkowa roznica miedzy tymi dlugimi i, ale ja jej nie slysze, wiec tez niewiele moge o tym napisac)
2. ě = je, mě = mnie
3. ů nieco dluzsze u, nie przypominam sobie wyrazu z ó, ale jak widac istnieje taka samogloska.
4. h - cos jak w polskim wyrazie hańba (glebokie, gardlowe), ale ch to juz inna bajka (wymawiene bez uzycia krtani, najlepiej sie usmiechnac i powiedziec: chleb)
5. č = cz, ž = ż , š = sz
6. ř = rż/sz (ř jest wymawiane absolutnie nie jak ż, ale jak cos pomiedzy sz i r-ż + wymawiane dosc szybko).
7. miekkie gloski: ď, ň, ť (tak naprawde mega miekkie)
8. w jezyku czeskim, mimo ze jest w alfabecie, prawie brak litery g (i co oczywiste troche bardziej, brak tez litery ł), 'samo h' wystepuje zwykle w slowach w ktorych w jezyku polskim jest g, a wiec mamy hada i boha.
9. tak samo jak opisalam wyzej, jest z litera w, ale zastepuje ją literka v
UWAGI:
- sprawa h/ch jest szalenie wazna (tak zreszta jak ř/ž) i absolutnie nie mozna wymawiac tych glosek tak samo (przyklady w przygotowaniu)
- jezyku czeskim akcent przypada zawsze na pierwsza sylabe, co wcale nie czyni tego jezyka latwiejszym.
- pociesza jedynie to, ze fakt dobrí = bardzo dobry (wymowa: [fak dobrii], gdzie FAK nalezy wymawiac z przekonaniem i ma brzmiec jak angielskie fuck :)
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home